Terugreis uit het skigebied

Hallo Elly/Ariën, Irene/Jenne,

Hierbij nog even een kort bericht over onze thuisreis en bezoek aan de ExpoCamp in Wertheim:

Zoals bekend hadden we gisteren, zaterdagmorgen op het laatste moment besloten om toch maar huiswaarts te keren i.p.v. lijdzaam in de caravan op betere verkeersberichten te wachten, met in het achterhoofd het idee als nu een ieder bang gemaakt is door de slechte verkeersberichten en zijn vertrek één dag uitstelt hebben wij toch de weg mooi vrij en dat hebben we dus geweten, zoals de spookrijder die over de autoradio hoort: "pas op één spookrijder gesignaleerd!" Eén ? Ik ben er al tientallen tegengekomen !! Het was weer eens als de oude krokusvakantie-drukte met stop en go verkeer tot aan München toe, waar we pas tegen ca.15.30 uur waren. En daarna redelijk vlot richting Nürnberg bij soms zonnig weer maar vervolgens al gauw opgevolgd door flinke sneeuwbuien die door het zware vrachtverkeer de weg in ijsbanen deden veranderen, waar Sven Kramer een Olympische medaille op zou kunnen halen.

Op een paar korte slippertjes na, van auto en caravan werd de snelheid meest tot ca. 30-40 kmh gereduceerd.

Tegen 17.00 uur werd kort voor Greding besloten bij camping hotel-restaurant Bauer-Keller te overnachten en na het tanken in Greding werd spontaan het smalle bergweggetje daarnaar opgereden met alle gevolgen van dien toen de combinatie het precies halverwege liet afweten vanwege de overvloedige sneeuwval met daar onder een verraderlijk glad verijsd wegdek. We konden niet meer voor of achteruit en meerdere volgende hotelgasten moesten al rechtsomkeer maken.

Een volgend Nederlands kampeerechtpaar, dat al vanaf s'morgens 08.00 uur vanuit het Zillertal onderweg was, kwam met hun nog veel lichtere conbinatie slechts ca.10 tot 15 meter naar boven. Wat nu !

Sneeuwkettingen aanbrengen was nauwelijks nog mogelijk als ze al zouden werken op het ijs.

Zowel auto als caravan werden met de kunststofkeilen tegen "rutschen" beveiligd en Miny ging al glijdend en bijna sneeuwhappend in het Restaurant hulp halen, waar uiteindelijk de zoon van de eigenaar met een oudere Audi A6-4WD stationcar met überdimensionale winterbanden beide afgekoppelde caravans al slippend trekkend en wij duwend toch naar boven kreeg nadat ik onze auto met afwisselend de besneeuwde linker- en rechterbermkanten benuttend toch op het parkeerterrein was aangeland.

Na hakbeitelvormige bewerkingen kon de bijna 3cm dikke verijsde sneeuwlaag rond de sloten van het disselbakdeksel worden verwijderd en met kokend water en Miny's haarphön aan de electropaal konden uiteidelijk deze sloten ontgrendeld worden om de zonodige gasfles in de disselbak te kunnen openen.

En de moraal van dit verhaal: Sla nooit het opgeheven vingertje van Ariën zomaar in de wind. (Het is een lastig weggetje!)

Na een flinke Grillteller met overvloedige bier- en wijnconsumptie en een Runder-Wienersnitzel waar minstens vier hongerlijders meer dan genoeg aan hadden, konden uiteindelijk de moe maar voldaan de ledematen in de voorverwarmde bedden worden gestrekt.

Vandaag werd bij een zonnige en geheel sneeuwloze tocht de terugreis bij temperaturen van -7 tot + 3 graden probleemloos voortgezet met een "Abstechter" bij de indrukwekkende Expocamp in Wertheim, die helaas op zondag gesloten maar beslist een bezoek waard is.

Gedetailleerde info is te vinden onder www.expocamp.de

Omstreeks 17.30 uur kon de ontzettend vervuilde combinatie ons erf worden opgereden en moesten we weer eens vaststellen dat een huis toch zoveel ruimer is dan een caravan.

Wij zijn erg benieuwd naar de belevenissen van Gerard en Marianne, die toch zeker een uur eerder dan wij waren afgereisd.

Wij wensen Irene met Jenne een minder spannende maar behouden thuisreis en Elly met Ariën een nog heel prettige voortzetting van hun wintersport.

Met wintersportgroeten van

Leo en Miny ten Holder