Campingfenomeen

Camping fenomeen..

In al die jaren dat wij met de caravan op stap gaan naar binnen en buitenland kom je altijd Nederlanders tegen

Meestal, vrij direct na aankomst op een plek of kampeerveld, komen er andere kampeerders hun hulp of anderszins aanbieden.

Nee, dank U. wij hebben een mover, moet hij het wel doen, anders heb ik uw hulp wel nodig. Dikwijls met bijvoeging met een verhaal dat zij ook het nodige hebben meegemaakt met de caravan of anderszins.

Ook het bekijken door de reeds aanwezige camping bewoners blijft niet onopgemerkt. Eerlijkheid gebied te vermelden dat wij hier ons ook aan schuldig maken wanneer er nieuwe kampeerders zich aandienen.

Het zelfde ritueel geschied ook bij vertrek na een aantal dagen wanneer je al contact hebt gemaakt met je mede camping bezoekers. Een ieder wil afscheid van je nemen, gepaard met goed bedoelde tips. 

Persoonlijk heb ik daar een hekel aan. Vooral bij het aankoppelen. Omdat het nodig is om een aantal checkpunten te doen voor vertrek, heeft een ieder nog wel een aanwijzing.

Lichten controleren?, Ja, maar eerst de dertienpolige stekker erin. Koelkast op 12 volt? Dakluiken dicht? Rollen van de mover eraf? Handrem? Waar gaan jullie overnachten? Gasflessen dicht? En zo zijn er nog meer zaken die de aandacht verdienen. Staan de spiegels goed? Schotel antenne in?

Allemaal vragen en opmerkingen die jou van je apropo kunnen brengen. Voor mij hoeft het niet al deze goedbedoelde aanwijzingen.

Het is ons gebeurd met een gloednieuwe caravan dat de stroomdraad niet hoog genoeg was bevestigd en over de straat sleepte met alle gevolgen van dien. Geen remlichten en kosten voor nieuwe kabel. In Portugal notabene door geklets, een rol van de mover er vergeten aftehalen en door een motorrijder opmerkzaam gemaakt dat er een zwarte rookpluim van de band komt.

Je wordt afgeleid van het geen je moet doen. Goed bedoeld, een hand geven en goede reis wensen is voor mij genoeg.

Portugal 2010 Cascais.