2017 Voorjaar Bella Italia

Op 20 april 2017 reizen we met solo auto naar Oostenrijk. Al vroeg zijn we op weg en omstreeks 07.00 uur passeren we de Nederlands/Duitse grens bij Zevenaar.

We kiezen voor de Sauerland route en vermijden zo de spits bij Keulen. De ervaring leert ons dat er naast de vele “baustellen” , ook veel “stau” van woon-werk verkeer is . Ook is er in het Ruhrgebied altijd heel veel vrachtverkeer.

De reis gaat voorspoedig. Na 11 uur en 1050 km onder de wielen, arriveren we in een dik besneeuwd Salzburgerland.

S’avonds zien we op Servus TV berichten van hevige sneeuwval van 1 tot 1.5 meter in Steiermark. Vooral de omgeving van Maria Zell heeft veel “neusnee”. Dit hadden wij niet verwacht. Op de camping ligt een dik pak sneeuw, wat in februari van dit jaar zeker niet had misstaan.

Omdat de caravan hier staat, ontdoen we hem van de meeste sneeuw en laten de zon de rest doen.

Het is wel prachtig, de zon op de besneeuwde bomen en omgeving, gelijk een ansichtkaart. De winter is compleet terug. Zelfs de skiliften blijven het weekend open wat enkele “diehards” op de camping zeer op prijs stellen.

Zondag de 23ste april reizen we via Flachau-Villach-Udine-Venetië-Padua naar Verona om op camping Bella Italia onze dochter, schoonzoon en kleinkinderen te ontmoeten die daar de mei vakantie doorbrengen. (502 km).

De eerste 100 km naar Villach in Karintië sneeuwt het nog licht. Het geeft geen noemenswaardige hinder. Na de grens met Italië komt de zon door en stijgt de temperatuur tot 18gr. De Alpe-Adria tolweg bevat vele tunnels. We hebben ze niet geteld maar het zijn er zeker meer dan 25. Vervolgens over de Povlakte naar het Lago di Garda waar we rond 15.00 op camping Bella Italia arriveren. Na het inschrijven en voorzien van het bekende polsbandje, vinden we een geschikte plaats, ondanks de drukte. (Italianen hebben een lang weekend).

Donderdag 27 April.

De woensdag heeft het vrijwel de gehele dag geregend. Flinke buien, wat op de aflopende paden op sommige plaatsen kleine riviertjes tot gevolg heeft. Gelukkig loopt alles in het meer vlak voor de camping, het Lago di Garda.

Normaal in deze tijd is er af en toe een bui, afgewisseld door zon, maar nu is het al twee dagen zwaar bewolkt met flinke buien.

Gelukkig is er in de omgeving genoeg te doen. Bijvoorbeeld: er is altijd wel een markt in de nabije omgeving. Ze zijn allemaal gelijk maar de locatie is anders. Vandaag is Bardolino aan de beurt , waar de markt langs de oevers van het meer is opgebouwd aan een boulevard over een lengte van enkele kilometers. Er is een grote verscheidenheid aan handel en aan de overzijde zijn er vele terrassen en ijssalons. “Gezellig”, altijd weer!

Maandag 1 Mei.

Vandaag zijn we 47 jaar getrouwd.

Het is licht bewolkt en Elly en Bianca gaan samen naar de markt. Het is vrij fris.

Op mijn vaste fietsronde bemerk ik dat het vandaag een vrije dag is, gezien de vele vissers langs de waterkant van de Mincio en de groepen wielrenners die hun trainings rondje maken. Tegen 10.30 ben ik terug en geniet van een warme douche.

S’ middags regent het weer flink en met de auto rijden we naar Lonato om in “Il Leone” te winkelen.

Het is daar druk maar zeer gezellig.

Dinsdag 2 Mei.

Het is mooi weer, de zon staat aan een blauwe hemel zonder zelfs een wit wolkje.

We hebben de kinderen beloofd om bij goed weer, naar het pretpark “Gardaland” te gaan. Tegen 10.30 zijn we bij de ingang waar we even later worden getrakteerd op een feestelijke opening met dans en gezang.

Het grote park ligt voor ons open. Er zijn vele achtbanen en andere leuke attracties afgewisseld met thema’s en activiteiten.

De tijd vliegt werkelijk om en door de grootte van het park vraag je je af of alles is bekeken en gezien.

Na de “Grande Finale” vertrekken we moe maar voldaan naar de camping.

Woensdag 3 Mei.

Het regent weer pijpenstelen. Op het program staat een bezoek aan de markt in Lazise en ik wil gaan fietsen. Maar niets van dit alles. We besluiten naar Brescia te rijden om daar het nieuwe winkelcentrum “Elnos “ te bezoeken en aansluitend de “Ikea”. Het is nieuw en beslist de moeite waard., ondanks de hevige regen. Tegen tweeën klaart het op. Om vier uur keren we terug op de camping en drinken onder de luifel een glaasje “frissante”.

Donderdag 4 Mei.

Dodenherdenking.

Het is zwaar bewolkt, maar de regen blijft uit ook tijdens het fietsrondje van 40 km.

Tegen 12 uur barst de bui los, onweer met hagel en bakken regen. In de namiddag wordt het droog. Hopelijk dan beter weer.

Vrijdag 5 Mei.

Eindelijk de zon. Het beloofd een mooie dag te worden. Onverwachts krijgen we bezoek van mijn neef Jules en zijn vrouw Nanny. Ze hadden op de camping gezocht maar ons niet gevonden. Een telefoontje brengt uitkomst, “We staan bij de receptie,” mooi dan kom ik jullie ophalen. Na een drankje maken we een rondje over de camping.

Ze vinden deze camping leuk, zo leuk dat ze willen verkassen van Camping Della Rose naar camping Bella Italia”.

Maandag 8 mei.

Het weekend is weer voorbij. Onze kinderen die zaterdag naar huis zijn vertrokken melden zich weer veilig thuis. Wij zijn nu 2 weken op Bella Italia. Na een paar dagen met mooi weer, is het halen en brengen wat de regen betreft.

Vandaag wederom de markt in Peschiera bezocht. Het is minder druk dan de vorige week, maar de handel is hetzelfde.

Na de lunch gaan we boodschappen doen bij de nieuwe Lidl, en daarna fiets ik mijn rondje naar Borghetto en terug naar Peschiera. De zon breekt steeds meer door en in korte broek en shirt met korte mouwen fiets ik op het pad langs de oevers van de Mincio. Daarna de klim van Pozzolengo en via Momzambano weer terug naar de Mincio.

In ander half uur en 40 km verder ben ik terug op de camping en zeer tevreden over de gemiddelde snelheid 25.1 pu.

19 Mei. Woensdag.

Gisteren arriveerden onze neef en nicht uit Friesland samen met hun echtgenoten. Gelukkig was er nog voldoende plek met uitzicht over het Lago di Garda.

Vandaag is er markt in Lazise en het weer is goed. De zon schijnt en een parkeerplaats is snel gevonden.

Na een paar uur drentelen over de markt, die langs het water is opgebouwd, vindt ik het wel mooi. Lopen en staan is voor een wielrenner niet goed. Ze zitten liever op een zadel.

In de middag fiets ik weer langs de rivier. Het fietspad is leeg op enkele wandelaars en vissers aan de walkant na. Op sommige stukken is het fietspad slecht door boomwortels die het asfalt omhoog stuwen. Men heeft de scherpe kantjes er af gefreesd, met het gevolg dat het nu een wasbord is.

Voorbij de elektrische centrale wordt het nog iets slechter, aangeduid met een bord “disestatto” wat in “slechte staat” betekent.

Voorbij de uitstroom van het koelwater, op weg naar de barrage (hier wordt elektrische stroom opgewekt) wordt de weg beter. Hier steken we rivier over en via een paar kronkels komen we weer langs de rivier. Het is nog steeds heel rustig. In de buurt van de varkensslachterij gekomen, stinkt het naar,? Ja wat?, een vieze gore lucht dringt je neusgaten binnen. Even verder loopt het fietspad omhoog wat kleiner schakelen betekent.

Bij Villagio di Mincio kruist een weg het fietspad, uitkijken dus! Door gaat het langs de rivier met mooie uitzichten en velden afgebakend met hoge cipressen en Italiaanse populieren die om deze tijd van het jaar grote witte dotten afgeven, zodat het lijkt of het heeft gesneeuwd.

Bij de speeltuin links omhoog. Op het binnenblad en op de 26 achter gaat het steil schuin omhoog naar de doorgaande weg die naar Borghetto di Mincio gaat. Een steil stukje klim en wanneer je niet de juiste versnelling hebt gekozen is het omvallen of afstappen.

Bij de resten van de Burcht van Borghetto gaat het naar rechts. Via de bruggen van het voormalige fort, gaat het rechtdoor omhoog richting Pozzolengo. De weg draagt de naam van de Agricultura di Verdure et Vini di Mantova. Na de rotonde zijn links en rechts velden met mais aangeplant. Ook veel wijn en kiwi plantages, waarbij irrigatie kanalen zorgen voor de juiste vochtigheid.

11 Mei. Donderdag

We hebben een bod op ons huis. De makelaar belt enthousiast en vertelt dat zij er een goed gevoel over heeft. In de middag gaat de telefoon met de mededeling dat het huis verkocht is.

Wij zijn blij en opgelucht, weer een stap verder. Nu gaat het beginnen, inpakken en alles verhuisklaar maken. Wat een klus!!! “alles sal reg komme”, ik houd vast aan de uitspraak van Jan van Riebeeck, de stichter van Kaapstad.

Nu is het heerlijk rusten met een glas Merlot Veneto en genieten we met z’n zessen van een heerlijke en goed voorbereidde BBQ aangeboden door Wies, Nanny, Bertus en Jules. Gezellig!!

Vrijdag 12 Mei.

Langzamerhand komt het vertrek in zicht. Inpakken en poetsen. Voor ons routinewerk, na al onze vele reizen.

15 Mei.

Bij mooi weer wilden we een dag overstaan om deze mooie omgeving te verkennen, maar het regent pijpenstelen.

Om 10 uur staan we klaar voor vertrek. Via München-Ulm-Stuttgart en dan richting Heilbronn waar we in Oedheim een plekje vinden op het Sperrfechter Freizeitpark.

Het ging nog bijna mis, want door de hevige regenval van de laatste dagen waren de toegangswegen naar de camping “gesperrt”.

Na 405 km staan we op de plaats. Het weer knapt op en voor de komende dagen is er zomers weer voorspeld met 25 gr. Afwachten maar!

Sperrfechter Freizeitpark. Omgeving Heilbronn. A6-A81.

Hirschfeld3 74229 Oedheim

00497136/22653

info@sperrfechter-freizeit.de

Grote familie camping bij een klein meertje. Camping maakt deel uit van een handel in kampeermiddelen.

Gas verkoop. Alle kampeerplekken zijn verhard door stroken tegels, afgebakend met gras en struiken.

Het geheel doet prettig aan.

Prima sanitair. Winkel met broodservice en kampeer accessoires. WIFI tegen betaling.

Camping is prachtig gelegen met veel groen tussen de grote visvijvers.

Omgeving Heilbronn. Fietsen-vissen-zwemmen-varen.

16 Mei.

We staan op met een stralend zonnetje aan een wolkenloze hemel. Het belooft een zomerse dag te worden.

Na de koffie wandelen we om het meertje. Het is hier prachtig. Bij aankomst denk je, “Waar komen we nu weer terecht”, maar het is hier heel aangenaam en vol natuurpracht.

In de middag maken we een rondje in de omgeving en bezoeken Bad Wimpfen, een oud plaatsje aan de Neckar. Heel Middeleeuws

Morgen beloven de weervrouwen en mannen ons nog zo'n mooie dag.

Donderdag de volgende etappe naar het Sauerland.

18 Mei. Donderdag.

Het is licht bewolkt, de mooie strak blauwe hemel is nu bedekt met schapenwolkjes. Dit duidt op ander weer. Onderweg begint het te regenen. Via Frankfurt am Main, de A5 en de A45 nemen we de afslag Wetzlar. De camping aan de Lahn is snel gevonden. Tegen drieën staan de pootjes uit. Het weer klaart op en we wandelen langs de rivier naar de “Altstadt” 6 km heen en terug.

Wetzlar is een leuke plaats met veel historie. Morgen gaan we de omgeving verkennen.

Campingplatz Wetzlar A5-A45. Sauerlandroute.

Dammstrasse 52-54. 35576 Wetzlar- Niedergrimes

0049644134103 – info@campingplatz-wetzlar.de www.campingplatz-wetzlar.de

De camping is aan de rivier de Lahn en maakt een oubollige indruk.

Grasbodem- diverse water en elektra punten.

Sanitair schoon. Douchemuntjes. Niet gehandicapten vriendelijk.

Broodjesservice en ontbijt service

Boten en kano verhuur. Verhuur van huisje.

WIFI gratis.

Omgeving: fietsen langs de Lahn. Varen op de rivier.

19 Mei Vrijdag.

Het regent weer eens flink. Het gras op camping Wetzlar is zompig. Op het programma staat en bezoek aan Dillenburg. Een stadje in het Sauerland met banden met ons koningshuis. Zoals bijna alle plaatsen doet het Anton Pieck achtig aan, kastelen en vakwerkhuizen die doen denken aan tijden van weleer.Morgen de laatste etappe 404 km naar huis.

Ariën Beersma

Mei 2017